Budowla rozbudowana w latach 1408 – 1464 kaplica braci joannitów z XIII wieku na halowy kościół z obejściem i wieńcem kaplic. W latach 1630 i 1697 kościół uległ pożarom. Wieża z tego okresu była zwieńczona dwoma szczytami i kryta wysokim dachem dwuspadowym. W 1892 r. przebudowa zmieniła wygląd wieży na obecną iglicę. Jest to w tej chwili druga co do wysokości (99 m.) w Polsce. Kościół późnogotycki, halowy, zbudowany z cegły z elementami wykonanymi z cegły glazurowanej. Wokół prezbiterium wieniec kapliczek. Najstarszą z kaplic przeznaczono za zakrystię. W kaplicach widoczne są piękne sklepienia gwiaździste. We wnętrzu zasługują na uwagę ceglane maszkarony na wspornikach łuków sklepiennych, późnogotycki tryptyk, gotycka chrzcielnica oraz organy z 1731 roku.