Budowla z lat 1250 – 1280. Pierwotnie jednopiętrowa budowla w której mieściły się sukiennice (zabudowania handlowe sytuowane najczęściej na środku rynku, mieszczące kramy z suknem.). W wyniku dalszych rozbudów na piętrze znalazło się miejsce na sale Rady i Ławy miejskiej oraz archiwum ksiąg i akt miejskich. Piwnice wykorzystywane były jako więzienie. Ratusz był wielokrotnie przebudowywany. Najważniejsza przebudowa miała miejsce po pożarze w 1540 r. Wzmocniono wówczas fundamenty, wymieniono piętro. Ok. 1569 r. fasada zachodnia otrzymała piękny późnogotycki szczyt z maswerkową dekoracją. Po przebudowie w 1638 r. wykonany został późnorenesansowy szczyt wschodni, ryzalit południowy mieszczący klatkę schodową, piwnice, sklepienia beczkowe z lunetami. Podczas drugiej wojny światowej budynek został spalony, odbudowany w latach 1948-61. Obecnie ratusz wykorzystywany jest przez władze miejskie.