Podstawa budowli o wymiarach 11,5 m. x 10,6 m. została zbudowana w końcu XIII wieku. Podwyższona na początku XIV wieku uzyskała wysokość 19,4 m. Pełniła funkcje obronną. Strzegła miasto od strony traktu prowadzącego z Gdańska do Białogardu. Podczas przebudowy w XVII wieku do gotyckiego stylu dodano architektoniczne elementy charakterystyczne dla renesansu (szczyty z sygnaturą). Zniszczony w czasie II wojny światowej szczyt z odbudowane w 1960 roku.